ملٌا محسن فیض کاشانی

محمٌد محسن پسر مرتضی مشهور به ملٌامحسن فیض در سال 1007 ق در خاندان علم و ادب و اخلاق که دانشمندان نامداری از میان آنان برخاسته‌اند، چشم به جهان گشود. پدرش رضی الدین شاه مرتضی فقیه، اصولی، متکلم، حکیم و شاعر بوده‌است. وی تحصیلات خود را نزد پدر آغاز کرد. بیش از 140 عنوان کتاب در موضوعات مختلف فقهی، حدیثی و تفسیر به زبان‌های عربی و فارسی، آثار او را تشکیل می‌دهند.

 او از محضر سید ماجد بن علی بحرانی بهره برد و در خدمت ملاصدرای شیرازی شاگردی کرد وبه دامادی او مفتخر شد و همراه ملاصدرا به قم آمد و پس از درگذشت او به کاشان رفت و مرجع بی‌نظیر مردم ان دیار شد. فیض کاشانی با گردآوری کتاب‌های چهارگانه شیعه همراه با توضیح و ترتیبی خاص، مجموعه الوافی راتالیف کرد. کتاب المحجة البیضاء را در تهذیب احیاء العلوم غزالی نگاشت. برخی از تالیفات دیگر او عبارتند از: الصافی(در تفسیر قران)، انوار الحکمة، نقدالاصول الفقهیة، مفاتیح الخیر، گلزار قدس، شوق مهدی و آب زلال.